Η παλιά εκκλησία του χωριού, που ήταν αφιερωμένη στους Ρηγίνο και Ορέστη, δύο ξένους αγίους, που όμως αναφέρεται ότι είχαν ασκητεύσει στην Κύπρο και συνεορτάζονται στις 20 Αυγούστου, βρισκόταν λίγο έξω, στα ανατολικά του χωριού κοντά σε ποτάμι. Με τον σεισμό όμως που συνέβηκε το 1953, η εκκλησία κατεστράφει και κατέρρευσε. Μάλιστα υπάρχει μια παράδοση που λέει, πως λίγο πιο κάτω από την εκκλησία αυτή, υπήρχε ένα γεφύρι και κάτω ακριβώς από αυτό, βρισκόταν μια σπηλιά που στο εσωτερικό της διατηρούσε σταλακτίτες. Από εκεί ανάβλυζε νερό. Κατά την περιοδεία τους στην Κύπρο για να διδάξουν τον χριστιανισμό, οι δύο άγιοι όταν καταδιώκτηκαν σε αυτό το σπήλαιο, κρύφτηκαν και παρέμειναν για δυο τρεις μέρες. Το μέρος αυτό, θεωρείται ως άγιο μέρος και πολλοί είναι οι πιστοί που πάνε να θεραπευτούν, νίβοντας τα χέρια και το πρόσωπο, από αυτό το θαυματουργό νερό της σπηλιάς αυτής, αφού οι δύο άγιοι, είναι γνωστοί και ως οι θαυματουργοί για τον πυρετό και το ρίγος. Η σπηλιά σώζεται μέχρι και σήμερα αλλά είναι εγκαταλειμμένη.
Το 1963, άρχισε να κτίζεται ο καινούργιος ναός, των αγίων Ρηγίνου και Ορέστη. Η εκκλησία τέλειωσε και βαπτίστηκε το 1965, σε τοποθεσία στο κέντρο του χωριού και λίγο πιο κάτω, από το ναό του Αγίου Γεωργίου.
Ανάμεσα σε σπίτια του χωριού, είναι κτισμένη από πέτρα, με ημικύκλια κατασκευή στέγης και σκεπασμένη από κεραμίδι. Είναι μικρή και εξωτερικά ασπρισμένη. Το καμπαναριό απλό κτιστό, εφάπτεται στο υπόλοιπο κτίριο μα όχι πολύ ψηλό, και διαθέτει δυο καμπάνες. Έχει την άνεση να φιλοξενήσει 100 – 150 χριστιανούς. Εσωτερικά το εικονοστάσι από μωσαϊκό φτιαγμένο, πλαισιώνεται από τις φυτευτές αγίες εικόνες. Τα ψαλτήρια είναι ξύλινα, παλιάς κατασκευής, καθώς και ο δεσποτικός θρόνος. Δεν υπάρχει γυναικωνίτης, αλλά η αγία αφιερωμένη εικόνα των αγίων, του 18ου αιώνα, βρίσκεται τοποθετημένη σ’ένα ειδικό σφραγιστό εικονοστάσι, στην αριστερή πλευρά του τέμπλου, προς την γωνία. Λειτουργεί μία έως δύο φορές τον μήνα. Συνεορτάζονται στις 20 Αυγούστου πανηγυρικά, όπου γίνεται και η λιτάνευση της άγιας εικόνας τους.
